bişkoj
(navdêr, mê) bûtik, gulpik, xonçe, kulîlka yan pelê nû yê ku hê venebûye, kulîlk yan pel berî bişkivînê, meyîk, qumçe, merîk, qupçe. Bikaranîn: Lêker: bişkoj kirin, bişkoj dan. Navdêr: bişkojkirin, bişkojdan Rengdêr: bişkojkirî. Herwiha: bişko bişkoh bişkuh pişko pişkoj pişkoh pişkuh pişkov. Têkildar: bişkivîn. jê: bişkojî bişkojk
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide