birûsîn
(lêker)(navdêr, mê) biriqîn, ronahî jê çûn, geşî jê xuya bûn, pêketin, zehf rewşenî dan. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: برووسین. Herwiha: birîsîn. Tewîn: Lêker: -birûs-. Têkildar: birûsandin. ji: birûsk - -k + -în
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide