birijîn
(lêker)(navdêr, mê) qelîn, hatin biraştin, hatin qelandin. Tewîn: -birij-. Herwiha: birijan birijhan birijhîn birijihan birijihîn birişan birişhan birişhîn birişihan birişihîn birjan birşan birjîn birşîn brijan brijhan brijhîn brijihan brijihîn brişan brişhan brişhîn brişihan brişihîn. Têkildar: biraştin. Bide ber: kelîn kizirîn. jê: birijî birijok birijokî
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide