birgh
(navdêr, mê) kele, keleh, kelhe, qela, qele, qeleh, qelhe, avahiyên mezin yên berê: Birgha Dimdimê, Birgha Amedê, Birgha Hewlêrê. Hevwate: burgh. Têkildar: asêgeh. ji: Ji Proto-hindûewropî bʰərgʰ- (bilind), bi sanskrîtî brh(+ent), bi avestayî berez(+ent), bi farsiya kevin berd(+ent), bi pehlewî bulend, bi farisî bolend, bi belûçî ääburz, bi zazakî û soranî berz, bi almanî Berg (çiya). Têkildarî peyva birc ya ku ji zimanekî hindûewropî ketiye erebî û paşî li kurdî vegeriye.
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide