binî
(navdêr, nêr) bin, jêr, rexê herî nizm yê tiştekî, dawî, talî, dûmahî, xilasî: ji serî ta binî (ji destpêkê ta dawiyê). ji: bin + -î. Bikaranîn: Lêker: binî ketin. Navdêr: binîketin Rengdêr: binîgirtî
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver