binçenganê
(navdêr, mê) gulaş, werzişa ku du kes xwe li hev didin daku yek pişta yê dî biêxe erdê. ji wêjeyê: Binçenganêkirin corek e ji corên zorxanê.(Îbrahîm Remezan Zaxoyî: Ferhenga Pîşkên Kurdî, weşanxaneya Spîrêz, Dihok 2007, r. 46). ji: binçeng + -anê
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide