bincam
(rengdêr) durû, riyakar, bêexlaq, bincam, melaq, derewîn, kesa/ê ku tiştekî dibêje lê dijberî gotina xwe dike, kesa/ê ku hem dost e û hem jî dijmin e(navdêr, mê) cama binî, cama jêrîn. jê: bincamane bincamî bincamîtî bincamtî
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide