binavûdeng
(rengdêr) navdar, nas, naskirî, meşhûr, kesa/ê yan tişta/ê pirr tê nasîn, bernas, meşûr. ji: bi- + nav + û + deng. Bikaranîn: Lêker: binavûdeng bûn, binavûdeng kirin. Navdêr: binavûdengbûn, binavûdengkirin Rengdêr: binavûdengbûyî, binavûdengkirî. jê: binavûdengî, binavûdengîtî, binavûdengtî
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide