bidayet
(navdêr, mê) destpêk, pêşî, sereta, ser, ibtida, serekanî, cihê yan qonaxa tiştek jê tê: Bidayeta nivîskariya wî kengî ye? (Kengî wî cara yekê nivîskarî kiriye?). Herwiha: bîdayet. Dijwate: dawî dûmahî kutahî xilasî. ji: Ji erebî. jê: bidayetî
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide