biçûk
1. nemezin 2. hûrik 3. zarok *"biçûk li cihê xwe, mezin li cihê xwe" -biçûk xistin 1. rûmeta yekî şikandin 2. bênirx kirin -biçûk dîtin 1. biçûk xistin 2. bi pozbilindî lê nêrîn
(rengdêr) hûrik, ne mezin, ne gir, zarok, pitik, minal. Herwiha: biçwîk, biçîk, piçûk. ji: hevreha بچووک (biçûk) û بچکۆڵه/biçkołe yên soranî, بچه (biççê) ya farisî, beçek û veçek yên pehlewî û wiçkołe ya hewramî, hemû jiari. Herwiha hevreha piç, piçek, piço-piço yên kurmancî. Di kurmancî de bi demê re b carinan dibe p (wek berav > perav) lê p nabe b loma piçûk ji biçûk e, ne berevajî.. Bikaranîn: Lêker: biçûk xistin, biçûk ketin, biçûk kirin, biçûk bûn. Navdêr: biçûkxistin, biçûkketin, biçûkbûn, biçûkkirin Rengdêr: biçûkxistî. jê: piçûkî, piçûktî, piçûkahî, piçûktir. Bide ber: piçek
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide