Wateya bi Kurmancî ya peyva biaqil

biaqil


1. xwedîferaset 2. jîr û jêhatî *"barê biaqilan, pişta kêmaqilan"
(rengdêr) hişmend, hişyar, aqildar, aqilmend, zekî, jîr, hêgin, ne bêhiş, ne şêt, ne dîn, ne bêaqil, ne cahil, ne nezan, dûrbîn, bilîmet, dahî, aqil, zîrek, şatir.
Herwiha: biaqil bieqil bieql bieqil bieql.
ji: bi- + biaqil.
Bikaranîn: Navdêr: biaqilbûn


ji aliyê ve di 2015-01-02 17:44 de ji kurmanci hat wergerandin li kurmanci
Şîroveyên derbarê peyvê de (0 heb)
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide