(navdêr, mê) bo lêkerê binere: biserketin, gihiştin encama têt hêvîkirin, karîn daxwazên xwe bi cih bîne, gihiştin serê derekê yan tiştekê/î.
Herwiha: bi ser keftin, bi ser kevtin, bi ser kewtin, ser ketin, ser keftin, ser kevtin, ser kewtin.
Dijwate: dorandin, têk çûn, xusirîn.
ji: bi + ser + ketin.
jê: biserketî, biserkev, biserkevî.
Bi zaravayên kurdî: Kurmancî: bi ser ketin Zazakî: a ser kewtene

---

þêx ubeydullah rabû, wî jî ji bo avakirina kurdistanekê xebatek mezin kir, lê pişt re kurd bi hev ketin, osmanî bi ser ketin.

---

yekê tebaxê ye, ev meha rûreş û germ meha ku tê de par şerê cîhanê rawestîya û rûs û emerîka bi ser ketin û dunya li hev par vekirin!!

---

lê bi dek û dolabên tirkan, eşîrên kurdan bi hev ketin, tirk bi ser ketin.

---

lê pişt re ji ber hin pirsên hûrik-mûrik kurd bi hev ketin û melleyên îranê bi ser ketin.

---

lê pişt re kurd ji hev ketin û tirk bi ser ketin.

---

mele mistefa barzanî rabû, kurdistana iraqê giş di bin hukmê wî de bû, lê bi dek û dolabên þahê îranê û erebên iraqê, kurd dîsa bi bin ketin û ereb û faris bi ser ketin.

---

îsmaîl axa simko rabû, nîvê kurdistana îranê û heta kurdistana tirkîyê di pratîkê de di bin kontrola wî de bû, lê bi dek û dolabên dijmin kurd bi hev ketin û faris bi ser ketin.

---

serokê tirkan yê nû mistefa kemal û hevalên wî ku li pey dewleteke nû ne, bi ser ketine.

---

lê dîsa bi dek û dolabên dijmin yekîtîya kurdan belav bû, kurd bin ketin, faris bi ser ketin.

---